«Εξακολουθώ να είμαι πεπεισμένος πως τα θρησκευτικά φαινόμενα σχετίζονται με τα ατομικά νευρωτικά συμπτώματα, συμπτώματα που μας είναι πολύ γνωστά ως επαναλήψεις σπουδαίων γεγονότων, από καιρό λησμονημένων τα οποία έλαβαν χώρα την εποχή της πρωτόγονης ιστορίας της ανθρώπινης οικογένειας. Απ’ αυτήν ακριβώς την αρχή αντλούν τα φαινόμενα τον ιδεοληπτικό χαρακτήρα τους και στην αναλογία της αλήθειας που περικλείουν οφείλουν την επίδραση τους πάνω στους ανθρώπους. Και εξαιτίας του παραδείγματος που διάλεξα, δηλ. την περίπτωση του Ιουδαϊκού μονοθεϊσμού, μου γεννήθηκε αυτή η αβεβαιότητα και το ότι έφτασα στο σημείο ν’ αναρωτιέμαι αν πέτυχα να υποστηρίξω τη θέση μου.
Σύμφωνα με την κριτική άποψη μου, η εργασία αυτή για το Μωυσή μοιάζει με μια χορεύτρια που χορεύει στις μύτες. Αν δεν μπορούσα να στηριχτώ στις ψυχαναλυτικές ερμηνείες του μύθου, που μας διηγείται πώς έριξαν τον Μωυσή στα νερά του ποταμού και αν δεν είχα τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσω τις απόψεις του Sellim, σχετικά με το τέλος του Μωυσή, δε θα ‘γραψα αυτήν την εργασία. Πάντως τώρα ο κύβος ερρίφθη.» S. Freud (από την εισαγωγή του βιβλίου)
Σύμφωνα με την κριτική άποψη μου, η εργασία αυτή για το Μωυσή μοιάζει με μια χορεύτρια που χορεύει στις μύτες. Αν δεν μπορούσα να στηριχτώ στις ψυχαναλυτικές ερμηνείες του μύθου, που μας διηγείται πώς έριξαν τον Μωυσή στα νερά του ποταμού και αν δεν είχα τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσω τις απόψεις του Sellim, σχετικά με το τέλος του Μωυσή, δε θα ‘γραψα αυτήν την εργασία. Πάντως τώρα ο κύβος ερρίφθη.» S. Freud (από την εισαγωγή του βιβλίου)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου