ΑΠΟ ΤΟΝ ΡΑΒΒΙ ΓΕΣΟΥΑ ΣΤΟΝ.......ΙΗΣΟΥ

Από τον ραββί Γέσουα στον ….. Ιησού και από τον Σαούλ στον…..Παύλο

Θα ξεκινήσω την ανάλυσή μου από τα βασικά, δηλαδή από τους ορισμούς του τι είναι θρησκεία και τι είναι αίρεση:

Ο όρος θρησκεία, που χρησιμοποιείται ενίοτε εναλλακτικά με την λέξη πίστη, ή σύστημα πίστης καθορίζει γενικώς την πίστη στο υπερφυσικό, το ιερό ή το θείο και τους ηθικούς κώδικες, πρακτικές, αξίες, οργανισμούς και τελετουργικά που συνδέονται της. Στην ευρύτερη έννοιά της ορισμένοι την έχουν ορίσει ως το σύνολο των απαντήσεων που δόθηκαν για να ερμηνευθεί η σχέση του ανθρώπινου είδους με το σύμπαν. Στην μακρά πορεία ανάπτυξής της η θρησκεία έλαβε διάφορες μορφές σε διαφορετικούς πολιτισμούς και άτομα. Σε αρκετές περιπτώσεις η λέξη θρησκεία —παρόμοια με τη λέξη θρήσκευμα— χρησιμοποιείται για να προσδιορίσει αυτό που θα μπορούσε να περιγραφεί ορθότερα ως "οργανωμένη θρησκεία" -δηλαδή ενός οργανισμού που υποστηρίζει την άσκηση μιας θρησκείας συχνά υπό την μορφή νομικής οντότητας
Σαν αίρεση χαρακτηρίζεται κάθε διαφορετική αντίληψη πάνω σε δογματικά θέματα της πίστης μιας θρησκείας, κάθε διαφορετική ερμηνεία των δογμάτων της.

Με βάση τους παραπάνω ορισμούς, ας δούμε τελικά αν ο Χριστιανισμός είναι θρησκεία ή αίρεση…Από άποψης Δογματικής, λοιπόν, ο Ιουδαϊσμός πιστεύει στον Ένα και μοναδικό Θεό (Γιαχβέ) . Δεν νομίζω να υπάρχει κανείς σώφρων Χριστιανός, που να αμφισβητεί ότι και ο ραββί Γέσουα στον ίδιο Θεό πίστευε. Μάλιστα, όπως αναφέρεται στα Ευαγγέλια της Κ. Διαθήκης, ήταν θερμός υποστηρικτής της Τορά (του εβραϊκού Νόμου) που αντιπροσωπεύουν και στον Χριστιανισμό το θεμέλιο λίθο της δογματικής του. Η Πεντάτευχος (δηλαδή ένα συνοθύλευμα γιδοβοσκικής πνευματικής αρλουμπολογίας, στο οποίο αναγράφονται ακόμα και περιοχές που υπάρχει……χρυσός και διαμάντια, όπως και τοπογραφικοί χάρτες διαχωρισμού κρατών!!!!), αποτελεί για τον Χριστιανισμό το Ιερότερο Βιβλίο. Και πώς να μην είναι άλλωστε, όταν ο ίδιος ο ραββί Γέσουα σε αυτό το συνοθύλευμα βιβλίων παρέπεμπε όσους τον ρωτούσαν περί….»Σωτηρίας».Τι κι αν υποστηρίζουν οι χριστιανοί Θεολόγοι ότι η Π. Διαθήκη είναι γραμμένη με αλληγορικό χαρακτήρα και τα ……μυθολογικά στοιχεία, που περιλαμβάνονται σε αυτήν, χρησιμοποιήθηκαν απλά για να κάνουν πιο …..προσιτό το κείμενο στους οπαδούς- πιστούς. Κανέναν δεν πείθουν με τέτοια επιχειρήματα, για τον απλούστατο λόγο ότι οι Εβραίοι δεν έχουν καθόλου την ίδια άποψη. Οι εβραίοι θεολόγοι θεωρούν αναμφισβήτητο γεγονός ότι είναι ο Ισραήλ, δηλαδή ο εκλεκτός λαός του Θεού και ότι όσα αναφέρονται στη Βίβλο αντικατοπτρίζουν την ιστορία του Ισραήλ δια μέσου του Θεού. Καμία αναφορά σε …..μυθολογίες και αλληγορικά νοήματα (Αλήθεια, έχετε ποτέ αναρωτηθεί γιατί δεν διδάσκεται Θρησκειολογία αντί για Θρησκευτικά στα σχολεία???).
Δεν είναι, επίσης, τυχαίο το ότι η Χριστιανική Εκκλησία δεν αναγνωρίζει ΕΠΙΣΗΜΩΣ καμιά μετάφραση της Π. Διαθήκης, πέραν του πρωτότυπου αρχαίου κειμένου. Ακόμα και η μετάφραση των Ο’ (μετάφραση των ίδιων των…..Εβραίων) χαίρει απλά μιας ευρύτερης αποδοχής.Ποια είναι, λοιπόν, η Δογματική διαφορά μεταξύ Ιουδαϊσμού και Χριστιανισμού? Η μοναδική σημαντική διαφορά είναι η αποδοχή του ραββί Γέσουα ως τον αναφερόμενο από τους Προφήτες Μεσσία (Διαβάζω τελευταία, στο φόρουμ, τις αντιλήψεις κάποιων απίθανων…..καθηγητών Θεολογίας, περί της μνημόνευσης του Ιησού στη Π. Διαθήκη ως……Μα’λακ Γιαχβέ . Μου φαίνεται φιρί-φιρί το πάνε κάποιοι να συγκληθεί….. η 8η Οικουμενική Σύνοδος και να πιαστούν, κατά τα γνωστά εθιμοτυπικά, μαλλί με μαλλί…..). Μεσσίας, ως γνωστόν, στα …..Εβραϊκά σημαίνει ο Κεχρισμένος, αυτός που φέρει το Χρίσμα (δεν αναγράφω τη λέξη στην Εβραϊκή γλώσσα, γιατί κάποιοι θα νομίζουν ότι σημαίνει…..ρεβυθόσουπα, αν κρίνω από προηγούμενο ανάλογο ποστ).

Ωραία λοιπόν, από τον ραββί Γέσουα καταλήξαμε στον Χριστό (τον Ιησού, όμως έτσι? …..για να μην ξεχνιόμαστε). Εδώ όμως γεννιούνται δύο μείζονα ζητήματα. Από την μια, η Χριστιανική Θεολογία θα πρέπει να δώσει απαντήσεις στο πως δέχεται την εκπλήρωση των Μεσσιανικών προφητειών και δεν τις θεωρεί και αυτές μέρος ……της αλληγορικής εξιστόρησης μύθων και από την άλλη, θα πρέπει να εξηγήσει , πως γίνεται (αφού δέχτηκε την αληθινή υπόσταση αυτών των προφητειών…) να τις ΠΑΡΑΧΑΡΑΞΕ σε τέτοιο βαθμό, που ακόμα και ο…..ραββί Γέσουα (αν υπήρξε…) θα είχε τις αμφιβολίες του.
Τι εννοώ με αυτό? Ας δούμε μερικά παραδείγματα για να γίνω πιο κατανοητός:

1ον Στα χωρία της Π. Διαθήκης, που αναφέρονται στον Μεσσία, είναι σαφές ότι αυτός θα προέρχεται από τον οίκο του….Δαυίδ. Τώρα, πως κατέληξε να περιπλεχθεί αυτή η προφητεία με κάποια εβραιοπούλα παρθένο, είναι άλλη ιστορία…. ( Την οποία, η Χριστιανική Εκκλησία έκανε περίπου 400 χρόνια να…..«κατανοήσει»).Είναι φανερό ότι ο ραββί Γέσουα από τον οίκο…. του Ισραήλ προήλθε και τα ήθη και έθιμα αυτής της φυλής είχε ασπασθεί. Ως πιστός εβραίος λοιπόν, ο ραββί Γέσουα, μέχρι και περιτομή είχε κάνει (σύμφωνα με τον εβραϊκό νόμο – Γένεσις 17: 11-14). Ποιος ο λόγος λοιπόν, να πιστεύω ότι ο Μεσσίας ή Χριστός ήθελε να καταλύσει τον Νόμο? Ο Σαούλ πάντως φρόντισε, τέτοια…..«επικίνδυνα» (για την ….ακεραιότητά του) εθιμοτυπικά να τα ….παρακάμψει από τον προσηλυτισμό των υπολοίπων υπηκόων της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας ( προς Κολ, 2:11 και προς Γαλ, 5:11-14). Παρ’ όλα αυτά, έρχεται ο Ευαγγελιστής Λουκάς και …..προτρέπει τους Χριστιανούς να εορτάζουν την ημέρα της περιτομής του Κυρίου (κατά Λουκά 2:21), κάτι το οποίο και γίνεται από την Ορθόδοξη εκκλησία την 1η Ιανουαρίου κάθε έτους (όταν λέω ότι…..φθηνά τη γλίτωσα τη περιτομή , κάτι ξέρω).

2ον Ας δούμε όμως και πως ο ίδιος ο Μεσσίας …..αντιλαμβάνεται την «αποστολή» του, μέσα από τα κείμενα της Κ. Διαθήκης αυτή τη φορά:

37. Ιερουσαλήμ, Ιερουσαλήμ, εσύ που φονεύεις τούς προφήτες, κι εσύ που λιθοβολείς τούς απεσταλμένους σε σένα, πόσες φορές θέλησα να συγκεντρώσω τα παιδιά σου, με τον ίδιο τρόπο που η κότα συγκεντρώνει τα μικρά της κάτω από τις φτερούγες της, αλλά δεν θελήσατε; 38. Δέστε, ο οίκος σας αφήνεται σε σας έρημος. 39. Επειδή, σας λέω: Στο εξής, δεν θα με δείτε, μέχρις ότου πείτε: Ευλογημένος ο ερχόμενος στο όνομα του Κυρίου"(Ματθαίος 23/κγ: 13-39).


."Ο δε αποκριθείς είπεν: ουκ απεστάλην ει μη εις τα πρόβατα τα απολωλότα οίκου Ισραήλ"(Ματθαίος 15/ιε: 24).

Είχε σκοπό ο ραββί Γέσουα…..να σώσει κάποιον άλλον πέρα από το λαό του? Προφανώς όχι. Και γι’ αυτό μάλιστα έκανε και « ιδιαίτερα» σε όσους ήθελαν να σωθούν:

"Ην δε άνθρωπος εκ των Φαρισαίων, Νικόδημος όνομα αυτώ, άρχων των Ιουδαίων. Ούτος ήλθε προς αυτόν νυκτός" (Ιωάννης 3/γ: 1,2).

"Όμως μέντοι και εκ των αρχόντων πολλοί επίστευσαν εις αυτόν, αλλά δια τους Φαρισαίους ουχ ωμολόγουν, ίνα μη αποσυνάγωγοι γένωνται"(Ιωάννης 12/ιβ: 42).

Σε αυτό το σημείο, θα παρακαλούσα όποιον νομίζει ότι τα παραπάνω χωρία δεν είναι απολύτως ξεκάθαρα και θα επιθυμούσε να εκφράσει τις …..δογματικές αντιρρήσεις του, να μην προβεί……σε Τρεμπέλειες αναλύσεις. Με τον ως άνω μνημονευόμενο ,διακριθέντα και βραβευθέντα, από το σύνολο σχεδόν των Ορθοδόξων Πατριαρχείων, καθηγητή Θεολογίας αρκετά έχω διασκεδάσει……

3ον και σημαντικότερο. Στους Χριστιανούς που σπεκουλάρουν ότι ο Χριστός δεν ήρθε για να αναγεννήσει και να «σώσει» τον Ισραήλ ( αλλιώς, εικάζουν, οι Εβραίοι θα τον είχαν δεχτεί….) το μόνο που μπορώ να σκεφτώ ως απάντηση είναι, ότι για ένα πολύ μεγάλο διάστημα οι Εβραίοι ήταν οι ΜΟΝΟΙ που τον είχαν αποδεχτεί…..Και για να μην παρεξηγηθώ, δεν ισχυρίζομαι ότι έγινε αποδεκτός από το σύνολο του εβραϊκού λαού, αλλά από ένα μέρος του, τους επονομαζόμενους Εβιονίμ (Ebion= άπορος). Οι Εβιονίμ λοιπόν, δεν θεώρησαν τον Χριστό ως φορέα κάποιας νέας θρησκείας. Γι‘ αυτούς είχε τον ρόλο του ΑΝΑΜΟΡΦΩΤΗ και του ΛΥΤΡΩΤΗ. Οι ίδιοι Εβραίοι γεννήθηκαν και Εβραίοι πέθαναν……

Η αναφορά του Σαούλ στην επικεφαλίδα δεν ήταν τυχαίος, το αντίθετο μάλιστα. Ας θυμίσω, λοιπόν, στους συνομιλητές ποιος ήταν ο Σαούλ (ή Παύλος): Ήταν ένας σκηνοποιός , Φαρισαίος το γένος, από τη Ταρσό της Κιλικίας, στον οποίο είχε ανατεθεί σαν αποστολή ο εντοπισμός και «εξολόθρευση» των…..Εβιονίμ!!!! Ο (μετέπειτα) απόστολος των Εθνών είχε σαν στόχο την εξόντωση των αιρετικών Εβραίων και για να είμαι και πιστός με τα κείμενα της Κ. Διαθήκης «της των Ναζωραίων αιρέσεως» !!!! (Πράξεις 24/κδ:5)

Για όσους δεν γνωρίζουν τι συνέβη και …..άλλαξε γνώμη, ο ίδιος μας πληροφορεί ότι είδε κανα-δυο οράματα κατά τη διαδρομή στη διάρκεια μιας …….αποστολής. Τον πραγματικό ρόλο (και σκοπό) του Σαούλ στη διάδοση του Χριστιανισμού, δεν θα τον αναλύσω τώρα. Άλλωστε, αυτό που μας ενδιαφέρει είναι αν άλλαξε το Δόγμα του Ιουδαϊσμού, ακόμη και μετά τον θάνατο (άντε, να πω και την Ανάσταση…) του Χριστού και την ανάληψη της…..καθοδήγησης από τους Απόστολους (τον εξής έναν….)Τα παρακάτω κείμενα είναι …….χαρακτηριστικά


Λέγω ουν, μη απώσατο ο Θεός τον λαόν αυτού; μη γένοιτο· και γαρ εγώ Ισραηλίτης ειμί, εκ σπέρματος Αβραάμ, φυλής Βενιαμίν. 2 ουκ απώσατο ο Θεός τον λαόν αυτού ον προέγνω. ή ουκ οίδατε εν Ηλία τι λέγει η γραφή, ως εντυγχάνει τω Θεω κατά του Ισραήλ λέγων; 3 Κύριε, τους προφήτας σου απέκτειναν και τα θυσιαστήριά σου κατέσκαψαν, καγώ υπελείφθην μόνος, και ζητούσι την ψυχήν μου. 4 αλλά τι λέγει αυτώ ο χρηματισμός; κατέλιπον εμαυτω επτακισχιλίους άνδρας, οίτινες ουκ έκαμψαν γόνυ τω Βάαλ. 5 ούτως ουν και εν τω νυν καιρω λείμμα κατ’ εκλογήν χάριτος γέγονεν" (προς Ρωμαίους 11/ια: 1-5).


Το δόγμα του Ιουδαϊσμού δεν ήταν αιρετικό. Δεν άλλαξε για να αντικατασταθεί από κάποιο δήθεν άλλο και σωστό Χριστιανικό δόγμα. Το Ιουδαϊκό δόγμα παρέμεινε ΙΔΙΟ. Αλλά ΣΥΜΠΛΗΡΩΘΗΚΕ ΚΑΙ ΕΚΠΛΗΡΩΘΗΚΕ με τον Χριστό. Και αυτοί που εξέπεσαν, δεν ήταν οι Ισραηλίτες ως έθνος. Ήταν οι ΑΠΙΣΤΟΙ προς τον Χριστό Ισραηλίτες. Άρα για δογματικούς λόγους αποδοχής του Χριστού εξέπεσαν κάποια ΠΡΟΣΩΠΑ από το έθνος του Θεού, και όχι ως έθνος ή ως θρησκεία. Μάλιστα πολύ χαρακτηριστικά ο Παύλος παρομοιάζει την προχριστιανική Εκκλησία του Θεού ως μία ήμερη ελιά, από όπου αποκόπηκαν κάποια κλαδιά, (οι Ισραηλίτες που δεν πίστεψαν στον Χριστό), και στη θέση τους μπολιάστηκαν κλαδιά από μια άγρια ελιά, (οι Εθνικοί που πίστεψαν). ΠΡΟΣΩΠΑ αποκόπηκαν, και όχι ολόκληρη η ελιά. Και μάλιστα μας ξεκαθαρίζει όπως είδαμε, ότι κάποια στιγμή θα μπολιαστούν και πάλι Ισραηλιτικά κλαδιά στην ελιά της Εκκλησίας, όταν θα πιστέψουν στον Χριστό:

"16. Και αν η ζύμη είναι άγια, είναι και το φύραμα· και αν η ρίζα είναι άγια, είναι και τα κλαδιά·17. αλλά, αν μερικά από τα κλαδιά αποκόπηκαν, εσύ μάλιστα, ενώ ήσουν αγριελιά, μπολιάστηκες ανάμεσα σ' αυτά, και έγινες ενεργά συμμέτοχη με τη ρίζα και με το πάχος τού ήμερου ελιόδεντρου, 18. μη καυχάσαι σε βάρος των κλαδιών· αν, όμως, καυχάσαι σε βάρος τους, εσύ δεν βαστάζεις τη ρίζα, αλλά η ρίζα εσένα. 19. Θα πεις, λοιπόν: Αποκόπηκαν τα κλαδιά, για να μπολιαστώ εγώ.20. Καλώς· εξαιτίας τής απιστίας αποκόπηκαν, εσύ όμως στέκεσαι εξαιτίας τής πίστης. Μη υψηλοφρονείς, αλλά να φοβάσαι· 21. επειδή, αν ο Θεός δεν λυπήθηκε τα φυσικά κλαδιά, πρόσεχε μήπως δεν λυπηθεί ούτε εσένα22. Δες, λοιπόν, την αγαθότητα και την αυστηρότητα του Θεού· επάνω μεν σ' εκείνους που έπεσαν, την αυστηρότητα· επάνω δε σε σένα, την αγαθότητα, αν επιμείνεις στην αγαθότητα· επειδή, διαφορετικά, κι εσύ θα αποκοπείς.23. Και εκείνοι, μάλιστα, αν δεν επιμείνουν στην απιστία, θα μπολιαστούν· δεδομένου ότι, ο Θεός είναι δυνατός κι αυτούς, επίσης, να μπολιάσει. 24. Επειδή, αν εσύ αποκόπηκες από τη φυσική αγριελιά και μπολιάστηκες, παρά φύση, σε ήμερο ελιόδεντρο, πόσο μάλλον αυτοί, τα φυσικά κλαδιά, θα μπολιαστούν στο ίδιο τους το ελιόδεντρο; 25. Επειδή, δεν θέλω να αγνοείτε, αδελφοί, το μυστήριο τούτο (για να μη υψηλοφρονείτε), ότι στον Ισραήλ έγινε τύφλωση κατά ένα μέρος, μέχρις ότου μπουν μέσα όλα τα έθνη· 26. και έτσι, ολόκληρος ο Ισραήλ θα σωθεί, όπως είναι γραμμένο: «Από τη Σιών θα ‘ρθει ο Λυτρωτής, και θα αποδιώξει τις ασέβειες από τον Ιακώβ. 27. Κι αυτή είναι από μένα η διαθήκη σ' αυτούς, όταν αφαιρέσω τις αμαρτίες τους»" (προς Ρωμαίους 11/ια).


Θα μπορούσα να γράφω για πολύ ακόμα επί του θέματος, αλλά νομίζω πως, ήδη, αυτά που έχω παραθέσει είναι αρκετά για να στηρίξω τον αρχικό μου ισχυρισμό. Και από τα χωρία της Παλαιάς αλλά και της Καινής Διαθήκης που χρησιμοποιήθηκαν, φαίνεται ότι το βασικό Δόγμα της Ιουδαϊκής διδασκαλίας παρέμεινε ΑΝΑΛΛΟΙΩΤΟ από τον Μεσσία ή Χριστό…..Αυτό που επικαλούνται οι Χριστιανοί ως Δογματική διαφορά με τους Ιουδαίους δεν είναι τίποτα άλλο από συμβατικές αποφάσεις των ισχυρών Χριστιανικών ομάδων σε σχέση με τους υπόλοιπους. Για παρόμοιες «διαφωνίες» δεν αντιμάχονταν και μεταξύ τους ? Θα μπορούσε ο ραββί Γέσουα να είχε αναγνωριστεί ως άνθρωπος, ως θεός, ως πρώτος μεταξύ των δημιουργημάτων του Γιαχβέ, ως ημίθεος. Ολόκληροι πατριάρχες πίστευαν άλλα, απ’ ότι επικράτησε στο τέλος. Το δόγμα ήταν στην αρχή έτσι και μετά αλλιώς, κομμάτια προστέθηκαν (παρεμπιπτόντως, από τα 35 ευαγγέλια και 2-3 Αποκαλύψεις, μόνο τα 4 και 1, αντίστοιχα, θεωρήθηκαν «θεόπνευστα» και επομένως αποδεκτά από το ιερατείο….) και κατασκεύασαν αυτό το φτιαχτό δόγμα σε διάρκεια 3-4 αιώνων. Με τις ίδιες συμβατικές αποφάσεις εξαφανίστηκαν οι ενδο-Χριστιανικές αιρέσεις.

Θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι τελικά επικράτησε η Ορθή Δογματική αντίληψη κατόπιν της συμβολής του…..Αγίου Πνεύματος, αφού τελικά και μετά κόπο κατάφεραν να προσδιορίσουν τη Φύση του μόλις……στην 4η Οικουμενική Σύνοδο (δοθείσης της ευκαιρίας, να αναφέρω ένα ακόμη παράδειγμα συμβατικής Δογματικής αντίληψης: κατά την 2η Οικουμενική Σύνοδο , αν θυμάμαι καλά, αναγνωρίστηκε στον επίσκοπο Ρώμης το πρωτείο Εξουσίας, αφού η Ρωμαϊκή – Αποστολική Εκκλησία θεωρήθηκε η κεφαλή όλων των εκκλησιών. Στην συνέχεια είχαμε τα γνωστά…..παρατράγουδα (σχίσμα) και σήμερα οι Χριστιανοί θεολόγοι έχουν φτάσει στο σημείο να αποκαλούν την Καθολική εκκλησία ως ΑΙΡΕΤΙΚΗ!!!

Η ουσία του θέματος πάντως δεν είναι ούτε αυτή. Η ουσία είναι πως ο Χριστιανισμός, όποια και να είναι η αιτία γένεσης του, φρόντισε να εξαπλωθεί στον Δυτικό κόσμο η Ιουδαϊκή πνευματική σαβουρο- κουλτούρα. Ότι και να ισχυριστούν οι σύγχρονοι θεολόγοι περί λανθασμένης ή μη κατανόησης της Π. Διαθήκης, ένα πράγμα παραμένει αναμφισβήτητο γεγονός: Η κουλτούρα των Γιδοβοσκών έχει γίνει τα τελευταία 2000 χρόνια η κυρίαρχη κουλτούρα της πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής ζωής των Δυτικών κοινωνιών. Τα πολιτικά , νομικά και εκπαιδευτικά συστήματα της Δύσης (όχι ότι και στην Ανατολή δεν επεκτάθηκε….) έχουν μπολιαστεί από αυτή την κουλτούρα. Όποιος δεν είναι ικανός να το δει αυτό, δεν μπορεί να δει ούτε τη μύτη του……Εσκεμμένα δεν ανέφερα τις αιτίες που ,κατά πάσα πιθανότητα, οδήγησαν στην εμφάνιση της αίρεσης του Χριστιανισμού γιατί είμαι σχεδόν σίγουρος ότι θα λάβω ως απάντηση τις γνωστές μ…κιες της Ο.Ο.Δ.Ε. (Ορθόδοξη Ομάδα Δογματικής Έρευνας). Ευχαριστώ, δεν θα πάρω……τις γνωρίζω ήδη.
Μια και …μνημόνευσα την Ο.Ο.Δ.Ε. , ας παραθέσω την δημοσιευμένη στην ιστοσελίδα τους άποψη ΚΑΙ για το ΙΣΛΑΜ:

ΙΣΛΑΜ : Μια Χριστιανική Αίρεση

Στις μέρες μας η Δύση συχνά θεωρεί το Ισλάμ ως ένα πολιτισμό πολύ αλλιώτικο από (και μάλιστα ενδόμυχα εχθρικό προς) τον Χριστιανισμό.
Μόνο όταν ταξιδέψει κανείς στις Ανατολικές πατρίδες της Χριστιανοσύνης μπορεί να διαπιστώσει πόσο στενά συνδέονται τα δύο, καθ’ όσον το πρώτο (το Ισλάμ) βλάστησε απ’ ευθείας από το δεύτερο (τον Χριστιανισμό) και συνεχίζει μέχρι και σήμερα να έχει ενσωματωμένες πολλές πλευρές και πρακτικές του αρχαίου Χριστιανικού κόσμου, οι οποίες έχουν πλέον χαθεί, μέσα στην σύγχρονη Δυτικότροπη Χριστιανική ενσάρκωση.
Όταν οι πρώτοι Ρωμηοί βρέθηκαν αντιμέτωποι με τα στρατεύματα του Προφήτη, υπέθεσαν πως το Ισλάμ ήταν απλώς μια αιρετική μορφή Χριστιανισμού, και από πολλές απόψεις, αυτό δεν απείχε πολύ από την αλήθεια: Το Ισλάμ αποδέχεται το μεγαλύτερο μέρος της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης, και επίσης τιμά τον Ιησού και τους αρχαίους Εβραίους Προφήτες.
Είναι σημαντικότατο, πως ο μέγιστος και πλέον διακριτικός θεολόγος της πρώτης Εκκλησίας – ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός – ήταν πεπεισμένος πως το Ισλάμ δεν ήταν στις ρίζες του μια ξεχωριστή θρησκεία, αλλά μια κάποια μορφή Χριστιανισμού. Ο Άγιος Ιωάννης μεγάλωσε στην Αραβική Αυλή Ummayad της Δαμασκού, και ήταν στενός παιδικός φίλος του μελλοντικού Χαλίφη al-Yazid. Οι δημόσιες οινοποσίες των νεαρών στους δρόμους της Δαμασκού είχαν γίνει το θέμα πολλού σοκαρισμένου κουτσομπολιού στους δρόμους της νέας Ισλαμικής πρωτεύουσας. Αργότερα, στα γηρατειά του, ο Ιωάννης έλαβε το μοναχικό σχήμα στο μοναστήρι Mar Saba στην έρημο, όπου άρχισε την συγγραφή του μεγάλου του αριστουργήματος - μια αναίρεση των αιρέσεων - με τίτλο «Η Πηγή της Γνώσεως». Το βιβλίο αυτό είναι μια πάρα πολύ ακριβής και λεπτομερής κριτική του Ισλάμ (η πρώτη που γράφτηκε ποτέ από Χριστιανό) τον οποίο –παραδόξως- ο Ιωάννης θεωρούσε ως μια μορφή Χριστιανικής αιρέσεως, συγγενικής του Αρειανισμού: άλλωστε και ο Αρειανισμός, όπως και το Ισλάμ, αρνείτο την θεότητα του Χριστού.
Παρ’ ότι έζησε μέσα στον πυρήνα του πρώιμου Ισλαμικού κόσμου, δεν φαίνεται να είχε περάσει από τον νου του ότι το Ισλάμ μπορεί να ήταν μια ξεχωριστή θρησκεία. Εάν ένας θεολόγος του αναστήματος του Ιωάννου του Δαμασκηνού είχε την ικανότητα να θεωρεί το Ισλάμ ως μια νέα –αν και αιρετική- μορφή Χριστιανισμού, μας βοηθά να κατανοήσουμε πώς το Ισλάμ κατάφερε να μεταστρέψει τόσο μεγάλο μέρος των πληθυσμών της Μέσης Ανατολής σε τόσο μικρό διάστημα, παρ’ ότι ο Χριστιανισμός παρέμεινε η πλειοψηφική θρησκεία μέχρι την εποχή των Σταυροφόρων.
Όσο περισσότερο χρόνο ζήσει κανείς μέσα στις Χριστιανικές κοινότητες της Μέσης Ανατολής, τόσο αντιλαμβάνεται σε ποιο βαθμό η Ανατολική Χριστιανική πρακτική υπήρξε το υπόβαθρο για όσα επρόκειτο να γίνουν τα βασικά γνωρίσματα του Ισλάμ. Η Μουσουλμανική μορφή προσευχής, με τις γονυκλισίες και τις εδαφιαίες μετάνοιες μοιάζουν να έχουν προέλθει από την παλαιότερη Συρο-Κοπτική παράδοση που συνεχίζει να εφαρμόζεται - σε ναούς χωρίς καθίσματα - κατά μήκος της Ανατολής. Η αρχιτεκτονική των πιο παλαιών μιναρέδων, οι οποίοι είναι τετράγωνοι και όχι κυκλικοί, αναμφισβήτητα προέρχεται από τους πύργους των εκκλησιών της Ρωμαίικης Συρίας. Το Μουσουλμανικό έθιμο των Σούφι διαιωνίζεται, ακριβώς μετά από το σημείο όπου το άφησαν οι Χριστιανοί Πατέρες της Ερήμου, ενώ το Ραμαζάνι - εκ πρώτης όψεως μία από τις πλέον ξένες και απομονωτικές Ισλαμικές πρακτικές – δεν είναι παρά ένας εξισλαμισμός της Χριστιανικής Τεσσαρακοστής, η οποία στις Ανατολικές Χριστιανικές Εκκλησίες συνεχίζει να προϋποθέτει μια βασανιστική, ολοήμερη νηστεία.

-- ΠΗΓΗ: «The Holy Mountain: A Journey Among the Christians of the Middle East», του William Dalrymple


Αν αντικαταστήσετε τη λέξη Χριστιανισμός με τη λέξη Ιουδαϊσμός και αντίστοιχα΄, τη λέξη Ισλάμ με τη λέξη Χριστιανισμός, θα βγάλετε μερικά πολύ ενδιαφέροντα συμπεράσματα περί…….Δογματικής!!!